درباره من

اعلان موافقت با مذاکرات و توافق

در مذاکرات هسته ای، گفت وگو بر سر آیندۀ مردم ایران است، و از همه منفعل تر و ساکت تر مردم ایران اند.

این روزها شبکه های اجتماعی هم گویا به کما رفته است. در آینده ای آرام و صلح آمیز، همۀ ما وقت داریم که دربارۀ عشق و شعر و والیبال و نظریه های فلسفی و خواص غذاها و اختلاس ها و احسان علیخانی و طرز تهیۀ شربت چغندر و غیب شدن دکل نفتی و هزاران موضوع دیگر بنویسیم.

ولی این روزها تا می توان باید صدای خود را به گوش مسئولان رساند و از آنان خواست که مذاکرات را به نتیجه برسانند. مخالفان مذاکره و توافق، صدای خود را به گوش عالم و آدم رسانده اند؛ اما موافقان، منتظر معجزه نشسته اند. چند روز بیشتر وقت نمانده است. مذاکرات به نفس تنگی افتاده است. هیئت ایرانی در مذاکرات، پشتیبانی اثرگذارتر از مردم ایران ندارد. این روزها همۀ چشم ها به سوی مردم ایران است که چه رفتاری از خود نشان میدهند.

هر کس که زبانی دارد یا قلمی یا اعتباری یا مخاطبی، میتواند از راه اعلان موافقت با مذاکرات و توافق، در بهبود آیندۀ ایران نقشی داشته باشد. چرا دریغ می کنیم؟ چند روز بیشتر نمانده است.

 
 
 
 
 

درج شده در تاریخ ۹۴/۰۴/۱۱ ساعت 01:10

کاربران آنلاین (0)