شاندل شاعر بزرگ فرانسه در مقدمه کتاب افرینش می گوید: حرفهایی هست برای گفتن که اگر گوشی نبود نمی گوییم... و حرفهایی هست برای نگفتن،حرفهایی که هرگز سر به ابتذال گفتن فرود نمی اورند... و سرمایه ی ماورایی هر کس حرفهاییست که برای نگفتن دارد... حرفهایی که پاره های بودن ادم...
تاریخ درج: ۹۰/۱۱/۲۰ - ۱۵:۳۹ ( 2 نظر , 314 بازدید )

نیمه شب بود و،غمی تازه نفس، ره خوابم زد و ماندم بیدار، ریخت از پرتو لرزندۀ شمع، سایۀ دسته گلی بر دیوار. همه گل بود،ولی روح نداشت! سایه ای مضطرب و لرزان بود چهره ای سرد و غم انگیز و سیاه گوئیا مردۀ سرگردان بود! شمع،خاموش شد از تندی باد اثر از سایه به دیوار نمان...
تاریخ درج: ۹۰/۱۰/۱۷ - ۱۷:۲۵ ( 3 نظر , 354 بازدید )

می ترسم،مضطربم/و با آن که می ترسم و مضطربم/باز با تو تا آخر دنیا هستم/ می آیم کنار گفت و گویی ساده تمام رویاهایت را بیدار می کنم/ و آهسته زیر لب می گویم! برایت آب آورده ام،تشنه نیستی؟ /فردا به احتمال قوی باران خواهد آمد/تو پیش بینی کرده بودی که باد نمی آید/ با این همه دیروز پی صدا...
تاریخ درج: ۹۰/۱۰/۰۶ - ۱۹:۵۲ ( 3 نظر , 491 بازدید )

**گل،شمع،افتاب** گل من پر پر نشوی! که بلبلی در باز شدن غنچه ی لبخند تو، زبان به سرود باز کرده است. شمع من خاموش نگردی! که چشمی در پرتو پیوند تو،به دیدن امده است. ساقه ی گلبن بهار من نشکنی! که دلی در رویش امیدوار تو دل بسته است. افتاب من غروب نکنی! که شاخه ی افت...
تاریخ درج: ۹۰/۰۷/۰۳ - ۱۹:۳۴ ( 9 نظر , 404 بازدید )

ماه من،غصه چرا؟! آسمان را بنگر،که هنوز،بعد صدها شب و روز مثل آن روز نخست گرم و آبی و پر از مهر،به ما می خندد! یا زمینی را که،دلش از سردی شب های خزان نه شکست و نه گرفت! بلکه از عاطفه لبریز شد و نفسی از سر امید کشید و در آغاز بهار،دشتی از یاس سپید زیر پاهامان ریخت، ...
تاریخ درج: ۹۰/۰۶/۳۱ - ۱۹:۵۳ ( 13 نظر , 343 بازدید )