بوی خاک نم زده حیرانم می کند دوست دارم غرق شوم در گستره وجودت انجا که غیر تو هیچ نباشد دلم تنگ می شود برای تو برای بوی تنت ، برای عکسهای یادگاری ، برای استرسهای عاشقی . برای ثانیه هایی که در انتظار آمدنت ایستاده بودم . برای سکوتت ، برای لبخند ، برای تو و برق چشمانت . به تو که می...

پاکی ... چو قویی سپید بر رودخانه ی روان و آبهایی که به دریاهای بی کران می ریزند با من که از پلیدی و سیاهی می آیم بدرودی ابدی گفت. بدرود ای پاکی!!! زیبایی... چو طاووسی نو شکفته از دیار رنگهای هزار رنگ هند با تختی از عاج مرمری سپید با من وداع گفت . بدرود ای زیبایی!!! ترس... چو عقابی گسترده ب...

ریسمان می بافم تو که باشی یا نباشی . زیر این آسمان که سقف است و هوایی که دیوار ... زندانیم . زندانی خام ، چو پر گیرم از این دیار تو را بر می گزینم .... تو . از تپه های آرزو با شاخه های خشکیده تنومند درختی بید به پیش خواهم برد روزهایی که ، دارقالی بی تجلی ایست . روزهای که شلوغ است و بی پی...

تمام شدم با بغضی در گلو تمام شدم با شکی در دل با اشکی در دیده ای تمام نا تمام من با تو تمام شدم دلتنگی هایم ، خاطراتم ، روزهای بارانی را به خاکی سپردم سرد روزهایم شب شد و شبهایم خاکستر چه بی وفا دل چه با وفا غم تمام شد .... صدایت تمام شد .... نگاهت اتشکده دل بی فرجام خاطراتی پوچ ...

سیگار هایی که مدوام دود می شوند و فکری که با آنها به هوا بر می خیزد سلول کوچکی که کاغذی دارد و دیواری برای یادگاری دمکراتها رفراندومها همه و همه خیالات محض و است بس در این آشفتگی عصای کوران همه شیشه و سنگ ، دلها همه سوراخ قهوه ای تلخ که روزگار تلخیش را میگیرد خونها و اه ها ، مادر...

کوچه های تاریک و لبی دوخته شده بهانه های بی صدا دل های پژمرده می روم تا انتهای زندان تا پس کوچه های تاریکی تا رعشه بر اندام به صدای سوتی در خواب می خندم به وهم آزادی به درود نا زیبا از سر صبح بی آغاز من تا کوچه عشق ، هم صدا با نفرین می روم تا آخرین سکوی سرد سردخانه تا عزا، تا در...

احساست می کنم در تمامی نفس هایم هرم گرمی دارد صدای بی اهنگت تو که باشی ... اسمان زیباست و ستاره ها پر نور تو که باشی کوه بر من زانو می زند از استواریم امدی ... دیر و زود را شکستی بر روزگار امدی ترس هایم پر کشید از دل صداقتت چو زلالی چشمه جوشان قداست هر دوست داشتنت به پاکی و سپیدی رازقی نو شکف...

این روزها وصفی دارد که نگو آشفتگی دین و مذهب و خدای را من می دانم زنده تن.. روح کفن ...به ره افتاده سیاست خام نه دستی ... نه یاری ... نه توانی آسمان شهر غبار از خاکستر دارد به راه افتاده ام..، عابری از پس عابری دیگر، غم به دوش سلامی بر لب از کنار می گذرند در ازهام غم و دلو...

دلم راه می رود زیر باران با چتری نامریی ... دلم گریه می کند برای اویی که می حرفد و نمی داند وبرای اویی که می داند و نمی حرفد اری دلم گریه می کند ... بی صدا در فضایی خالی .. دلم غمگین می شود .. برای روزگاری که بد می نامنش به نام برای کوچه های تاریک یاد که بی کس ماند...

آن روزهای آبی ... آن روزهای یاس ... آن روزهای هیاهو ... آن روزهای ترس و دروغ ... آن گرمای رعشت بوسه اور انهمه حسرت انهمه شتاب ... عشقی ناکام ... عشقی گنگ ... وصف پرشوری بود ابی لبانم را به بوسه هایت میهمان کردی وسر انگشتانت حس گرما را بر من بخشید نیازی ...

قلم در دست .. فکر تهی ... عشقی پنهان ... ترس و ترس ... روزهای نبودنت برایم تکراریست ... کی روزهای بودنت میرسد ؟؟؟ من اینجا در همین کنارم به فاصله یک گوشه چشم ،ولی این چاه عمیق را کی ؟ چه کسی در این لحظه بینمان گذاشت ؟؟؟ دلم به دنبالت است ... اصلا نپرسیده که تو وجود هم داشتی ...

چقد دلم هوایت می کند چرا ؟ دوستت دارم همان اندازه که غرورم را ماه خندان و ستاره ها پر نور چو تو باشی نیلوفر بر اب مهاجرت بی پرستو باد نوازشگر بید استوار کوه لرزان ،ازخواستنت اه ... ای غرور بی تمام من با تو چه رویا شود ...

غروبی بی تمنا نگاهی منگ و حیران تنی خسته غمی بی داد در این اشفتگی های بی پایان چه زیبا می نگارند این زندگانی را بدون راهی برای ما برای او که با درد است بی درد خواندنش برای ما ... من .. تو .. برای معصومی چشمان زیبا برای یتیمی اب و بی سرپرستی نان از کدامین...

صفحه هات روزهایم تکراری شده اند یا ضربند یا تقسیم مداد تقدیرم همیشه مشکی ایست ... عجب حال و هوایست امشب .. چه باشی یا نباشی .. فکرت با من است در من است .. خط موازیست این شبها یم هر چه تلاش می کنم به تو نمی رسم .. روزهایم دفتر خط خطی است که کودکی اشفته ن...

بگذار برم بر پهنای اسمان انجا که غیر من نباشد کسی نه داغ باشد ونه دیده اشک ریز نه نژاد باشد و نه برتری نژاد بگذار زره زره پر شوم از خواستن از رستن از نو شدن به تاز برم به تخت برم بر عرش بگذار دردهایم را بسایم چو ابر برهم بگذار اسب تک شاخ رویاها را بیاورم برای...

انقدر در خود غرقم که سایه تو را ندیدم انقدر د ر بیراهه فرو رفتم که اشک دیده ات برایم بی معنا بود سر شارم از رستن پر از پرو خالی شدن غم و شادی چو لیوان آب عاشقانه می نگارمت هر چند بی نصیبم از عشق دستانم تنها چشمانم به ره قلبم بی هیاهو صدایم لرزان عجب غم ناک این دل ...

حواست هست من در همین حوالیم در همین گوشه کنار .... در حاشیه تردد ذهن در حیات تیره بشریت در افتابهایی که به زمین نرسیدنند در شکاف تردیید گل رز و رازقی اری ...من در همین حوالیم در حال وهوایی که فقط دوست دارم برای تو بنویسم فقط برای تو تو الهه شدی در ...

نمی دانم چه می گویم خدایا .. خدایا خسته و پریشان و زارم بی صبر و حیرانم در این تلاتم پر هیاهو زمین در این جنگ سرد اهریمنی در این شوم بازار گناه در این جاده های پر عبور خلاف در این سودا در این درد در این دین و دراین کفر دلی بی صبر و بیقرارم&nb...

شب است و ماه ميرقصد ستاره ها نقره مي پاشند نسيم پونه ها عطر شقايق ها ز لبهاي هوس انگيز زنبق ها ي وحشي بوسه ميگيرد خداوندا تو در قران جاويدت هزاران وعده ها دادي تو مي گفتي كه نامردان بهشت را نمي بينند ولي من ديده ام نامردمي كه از خون چرك مردمان هر روزها يك كاخ ميسا...

تا حالا نگفته بودم بی تو خسته ام بی تو ناتمام و بی حس بی تو دردی بر دل خلوت خالی و تنها عکس گنک روی دیوار تیکه های نامه های فردا من از نخواسته بودم بری و بی من بمونی رفتی و یه مشت شک رفتی و یه ذهن تردید توی یه دنیای خالی برا من گذاشتی ...

دوستت دارم زیرا که خدای را در تو دیدم خواستن را با تو بارور ساختم بوسه هایت (عظمت تاریخ اند ) و نگاهت رودی که به سر چشمه حقیقت میرسد ای من در خود خفته ای ارزوی دیر پا با من بمان ز...

آسمانی آبی خانه ای رویایی یاد گذشته ای دور ساحلی افتابی من وتو و خاطرات و اسب خیال ..... ابرهای گنگ ... حسی ناب بوی تند تابستان عطر خوب یاس ترس گنگ ثانیه بر ساعت روزگاری ناب خلوتی پاک دل عاشق و گریه های بی تاب ...

می گذاری با تو باشم ؟ چشمانم را باز کنم تو باشی .... ببندم باز تو درونش باشی اجازه می دهی ابدیت را برایت جاودانه کنم ؟ می توانم دستانت آن دو دست آرامش بخش و گرم را نوازش کنم ؟ می گذاری قلبم سرای عشق باشد و خانه امن تو ؟ می شود تو را ستایش کنم ؟ اجازه هست نفس هایت زنذگی را...

صدای زوزه باد می اید درها هم اواز باد می خوانند ومی رقصند .... واژه ی زیبایست تنهایی فقط ما قدرنمی دانیم ان را گاه فکر می کنیم سم است ولی خوده ارامش است...... نگاه می کنم به زوایا به تاریکی به دردمندی چشمانم به قصار بودن مغزم ولی جز تیرگی و پوچی چیزی را برایت نمی یابم ..........دلنوشت...

گاهی فکر می کنم همه زیبایی ها به دست فراموشی سپرده شده .... گاهی فکر می کنم زمان گوشه ای ایستاده و با پوزخند خاطراتمان را می نگارد گاهی دلم می خواهد همه فکر و تخیلاتم را به دست باد بسپارم تا به بیراهه تقدیر برود ولی در پی این گاهی و ای کاش ها وجود تو ست که همه را ویران می کند و گرما ب...